HANİ

Hani yine yağsa yağmur,

Çaylarımız bitene kadar kalkmasak tahta masadan.

En erken kalkan ödese hesabı.

Hani Recep dursa iskelenin dibinde,

Para vermeden avuçlasak çekirdekleri.

Hani yine beklesek Gazhanenin yokuşunda,

Gelmese hiçbir araç ve aldırma gönül şarkısı ile

Güle oynaya varsak Çamurcuya.

Hani yine canımızın çektiğini fark edip,

Ispıt alsak pazardan.

Beceremesek pişirmeyi, öylece mutlu olsak yerken.

Hani maç var deseler,

Giyip kramponlarımızı koşarak gitsek Gazi’ye.

Sanki sevgiliyle buluşmaya gider gibi.

Hani kapımız gıcırdayarak açılsa,

Yine gelse Ziya Dayı kalkanı ile.

Bölüşsek iki kadeh suyla beyazlayan sıvıyı.

Hani kapanmamış olsa fabrikamız,

Ve iki ster odun gelse komşuya.

Sanki evlatları gibi taşısak kırk merdivenli odunluğa.

Hani pike çekmek yasak deseler,

Gizlice çekip yensem şekerci Ahmet’i.

Hani yine teneke arasak,

Pişirmek için üstünde midyeleri

Dişlerimiz birbirine vursa da alsak damağımızda o lezzeti.

Hani geçince zaman,

Hani daha güzel olacaktı gelecek.

Hani,

Hani…

Mustafa KILIÇ
Havacılık Tarihi Araştırmacısı – Yazar