Akıllı Telefonlar ve İnsana Etkileri

İletişim, tarih boyunca insanlığın önemli ihtiyaçlarından biri olarak görülmüş ve bu amaçla çeşitli iletişim araçları geliştirilmeye çalışılmıştır. Teknolojinin gelişmediği çağlarda özel ulaklar ile başlayan iletişim kurma yöntemleri, yıllar içinde posta kuşları, posta, telefon, telgraf, faks, internet ve nihayetinde cep telefonu şeklinde son halini almıştır. Cep telefonlarının hayatımıza girmeye başladığı yıllardan günümüze kadar bu teknolojide çok büyük değişim gerçekleşmiştir. İlk zamanlarda sadece telefon görüşmesi yapılabilen ve SMS mesajı gönderilebilen telefonlar büyük bir hızla  bir film stüdyosu haline gelmiştir. Son 20 yıl içindeki gelişmeler sayesinde bu aletlerle fotoğraf – video çekilebilmekte ve işlenebilmekte, anlık veri iletimi sağlanabilmekte, görüntülü konuşma yapılabilmekte, internete girilmekte, e-posta gönderilmekte, film izlenmekte, müzik dinlenebilmekte, oyun oynanmakta ve  çeşitli uygulamalar ile kendi müziklerimiz ve videolarımız oluşturulabilmekte, günlük-haftalık-aylık planlamalarımız takip edilebilmektedir. Unutuyordum, bu aletlerle hala telefon ile görüşme yapmak mümkün!

İnsan yaşamını kolaylaştırmanın yanında, cep telefonları, insanları kendisine bağımlı hale de getirmiştir.  Derslerimde öğrencilerimin cep telefonlarıyla olan ilişkilerini kesmelerini istememe rağmen hemen hemen her ders birkaç öğrencimin telefon ile sıkı bir iletişim halinde olduğunu görürüm. Neden ilişkini kesmedin dediğimde, “acil bir mesaj geldi” yanıtı klasik hale gelmiş olmalı ki hep aynı yanıt verilir. Z kuşağı işte :).

Gün içinde ortalama 3-4 saat iletişim halinde olduğumuz akıllı telefonlar, vücudumuzda bilgisayar faresinin verdiği hasarlar kadar önemli hasarlar oluşturabilmektedir.

Akıllı telefonların zararlarından biri, çok fazla oyun oynayanlarda görülebilen tetik parmağı (parmağın kilitlenmesi-hareket ettirmenin zorlanması) denilen bir ortopedik hasardır. Bu hasar, hafif seyreden olaylarda cerrahi müdahale olmadan çözülebilmekte ama ilerleyen aşamalarda cerrahi müdahale kaçınılmaz olmaktadır. Bu hasarın tek nedeni cep telefonu değil ama cep telefonu ile oyun oynayanlarda ve bol bol mesajlaşanlarda da sık görülmeye başlayan bir rahatsızlıktır. Bir başka problem ise serçe parmakta görülebilir. Akıllı telefonun tek el ile kullanılması halinde telefonun yükü serçe parmağa binmektedir. Parmağın eğilmediği yönde zorlanması nedeniyle parmakta şekil bozuklukları görülebilir. Buna da “akıllı telefon parmağı” denilmekteymiş. Yine karşılaşılabilen sorunlardan biri de parmak uçlarının ekran üzerinde sürekli kaydırılması sonucunda parmak uçlarındaki duyargaların zarar görmesidir ki bu durum genellikle acı vericidir. Uzun süre oyun oynayanlarda çok sık görülebilecek bir hasar olup, bu hasarı önlemenin en önemli yolu, ekrana duyarlı cihazlardan (bazı tükenmez kalemlerin arkasında ekrana duyarlı yumuşak yapı bulunmaktadır) destek almaktır.

Bir başka sorun, uzun süreler cep telefonu ve bilgisayar ekranına bakma nedeniyle göz kuruluğu oluşabilmektedir. Bitmedi, dahası var: Boynun sürekli eğik tutulmasına bağlı olarak cep boyun hastalığı veya cep telefonu boynu adı verilen yeni bir hastalık ortaya çıkmıştır (Zamane hastalıkları da farklı oluyor). Bu rahatsızlık, başlangıçta boyun kaslarında ağrıya, ilerlemiş durumlarda baş ağrısı, kollarda karıncalanma ve uyuşma, boyun omuru disk hasarlarına yol açabilmektedir.

Akıllı telefonların oluşturduğu hasarlardan kaçınmak için telefonu aşağıda tutmaktan kaçınılmalı,. telefon iki el ile tutularak kullanılmalıdır. Uzun belgeleri okumaktan kaçınmalı, uzun süre oyun oynamaktan uzak durulmalı ve vücudun ideal duruş pozisyonu korunmalıdır. Yani öncelikle baş dik duracak, sandalyede otururken dik oturulacak ve elbette yolda yürürken boyun bükülerek cep telefonuna bakılmayacak !

İnsan kendi kullanma kılavuzuna uygun yaşar ise akıllı telefonların olumsuz sonuçlarına katlanmak zorunda kalmayacak, ergonomi yaşamımızın her alanında bize yardımcı olmaya devam edecektir. Cep telefonlarınızı kullanırken de ergonomi yaşam kılavuzunuz olacaktır.

Balıkesir’den selam ve sevgilerle.