OKURU BOL OLSUN

Aslında çok güzel bir temenni, beğeniyi, desteği ve öneriyi bu üç kelimede bulabilirsiniz. Ama bana bir yönüyle de hep soğuk gelmiştir. Özellikle sosyal medyada çok kullanılan bir cümledir. Tanıdığı, sevdiği birinin yayımladığı bir kitaba yönelik kullanılan, ben görevimi yaptım cümlesi gibi gelir bana. Okuru bol olsun.

Tecrübeyle sabit, çoğu kimse okumadan ve okumayacağı bir kitap için kullanıverir alelacele bu cümleyi. Görevini yerine getiren bir cümledir sanki.

Nerden biliyorsun diyenler çıkabilir aranızda! Yazıyoruz, kitap çıkartıyoruz da biliyoruz. Bazen büyük kırılganlıklar yaşıyor insan. Çok yakınları bile “ Okuru bol olsun ” deyip, kitabı ellerine bile almıyorlar.

Çok da yorum yapmayayım, Türkiye genelinde kitap okuma yüzdesi çok düşük, giderek de bu oran daha da düşmekte.

İki değerli dostum var, ikisi de Ayancıklı. Çok sevdiğim değer verdiğim yazarlar. Ben de naçizane yazarım, ama benim titrim Havacılık Tarihi Araştırmacısı – Yazar. Ben onlar gibi değilim. Kimselerin daha önce okumadığı, bilmediği konuları araştırır, karşılaştırır ve yazıya dökerim. Tabii ki anlatmak istediklerimi kelimelerin güzel büyüsü ile sıralamaya özen gösteririm. Ancak onlar farklı!

Onlar yazılarını kalplerinde hissederler, beyinlerinde şekillendirirler ve emekleri ile kitaplara dönüştürürler. Kısaca yoktan var ederler. İşte özel değere sahip olan o harika kitaplarını bizlere sunarlar.

Turan GÖKMENOĞLU /  AYANCIK BELLEĞİ:

Ayancıklı yazar dostum Turan Gökmenoğlu’nun iki ciltten oluşan son kitabı, Ulusal ve Yerel Basında “AYANCIK BELLEĞİ 1”  kitabı KİBA yayınları tarafından yayınlandı. Gökmenoğlu bu eserinde Ayancık’ın kuruluşundan bu güne kadar Ulusal ve Yerel Basında yayınlanan belge ve fotoğraflarından oluşuyor.

Sayın Gökmenoğlu’nun bu ve diğer eserlerine www.turangokmenoglu.com adresinden veya 0 532 243 32 71 Whatsapp numarasından imzalı olarak ulaşabilirsiniz.

Kitabın ön kapağı, Ayancık halkının bağışlarıyla satın alınarak Türk Tayyare Cemiyeti’ne armağan edilen ”AYANCIK TAYYARESİ”nin 30 Ağustos 1934 tarihinde, Sinop Akliman düzlüğünde yapılan ad konma töreni fotoğrafından oluşuyor.

Kitabın arka kapağında ünlü gazeteci ve yazarımız Esat Mahmut Karakurt’un 29.07.1930 tarihinde, Akşam Gazetesi’nde yayınlanan Ayancık’la ilgili makalesine yer verilmiş;

‘’Büyük bir şehir olmağa namzet küçük bir kasaba’’

“Ayancık… Karadeniz sahilinde küçük bir kaza. Önü, kilometrelerce devam eden bir plaj, arkası yüzlerce metre yüksekliğinde bir dağ var. Nazlı, şirin, sevimli bir beldecik. Dağlarında binlerce amele çalışıyor. Nihayetsiz ağaçlarla çardaklaşan bu dağlar bir ecnebi şirketinin eline geçmiş, harıl, harıl işleniyor. Dağdan itibaren sahile kadar 30 kilometrelik bir sahayı işgal eden şirket, sahilde muazzam bir kereste fabrikası kurmakla meşgul: Çalılar yükseliyor, dekoviller (tren yolu) işliyor, havai hatlar yapılıyor. Hummalı bir faaliyet.”

 Nurhayat ÖZCAN / YETİMHANE;

Eskiden çok beğendiğimiz yazarlar için “Kalemi güçlü“ derdik. Değerli dostum Nurhayat Özcan kalem de kullanmıyor, Gönlünün, kalbinin, o inanılmaz birikimini klavyesine öyle bir döküyor ki, okurunu bir anda bambaşka bir dünyaya çekiveriyor. Kuşağının önemli romancıları arasındaki yerini bileği ile yüreği ve beyni ile hak ederek alıyor.

Sayın Özcan kitabı için kısaca şöyle yazmış.

“ Yeni kitabım ” YETİMHANE ” çıktı. Benzersiz duygular içindeyim. Tarifi kolay değil. Taze heyecanla uçuşuyor midemde rengârenk kelebekler. İyi okumalar.

Kader en çok çocuklara haksızlık eder. Kimine sıcak bir yuva bahşederken kimine yalnızca kırık bir oyuncak reva görür.

Yetimhane kayboluşun, yeniden doğuşun, birbirinin kimsesi olmayı öğrenen kalplerin romanı… Bir kız çocuğunun kendi adını ve kaderini geri alma hikâyesi.”

Her iki değerli dostum için bir kez de ben yazayım.

“ OKURUNUZ BOL OLSUN “