Kış Aylarında Güvenli Yürüyüş ve Düşme Riskinin Önlenmesi Hakkında Uzman Görüşleri

Üsküdar Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Fizyoterapi ve Rehabilitasyon Bölümü Öğretim Görevlisi Mert İlhan, kış koşullarında özellikle karlı ve buzlu zeminlerde yürürken dikkat edilmesi gereken hususlar ile düşme riskine karşı alınması gereken önlemleri detaylı şekilde aktardı. İlhan, güvenli yürüyüş teknikleri, düşme anında doğru davranış biçimleri ve yaralanmaların önüne geçmek için yapılması gerekenleri açıkladı.

Karlı ve Buzlu Zeminde Yürüyüş Teknikleri ve Denge Yönetimi

Kış şartlarında yürüme esnasında, halk arasında “penguen yürüyüşü” olarak bilinen yürüyüş biçiminin en güvenli yöntem olduğunu ifade eden İlhan, vücudun ağırlık merkezinin etkin kullanımı ve zeminle temasın artırılmasının önemine dikkat çekti. Bu teknikte gövdenin hafifçe öne eğilmesi, ağırlık merkezinin destek ayağın üzerinde tutulması, ayak parmaklarının dışa doğru 10 ila 30 derece açılarak taban yüzeyinin genişletilmesi önerilmektedir. Dizlerin hafifçe bükülü olması şok emilimini sağlarken, kolların yana açılması dengeyi destekler. Kısa ve sürükleyici adımlar ise kayma riskini azaltmaktadır.

Elleri ceplerde yürümek, dengeyi olumsuz etkileyerek düşme ve ciddi yaralanmaların oluşmasına zemin hazırlamaktadır. Topukları secdeye vurur gibi yere sertçe basmak buzlu zeminlerde kaymaya neden olabilir. Aynı şekilde, uzun adımlar atmak, dizleri kilitlemek veya görünmeyen buz tabakalarının bulunduğu alanlarda normal yürüyüşü sürdürmek riskleri artıran faktörlerdendir.

Ayakkabı Seçimi, Düşme Anındaki Doğru Tutum ve Yaralanma Riskleri

İlhan, kış aylarında ayakkabının zeminle temas eden tek arayüz olduğunu belirterek, düşme riskinin önemli oranda ayakkabı seçimine bağlı olduğunu vurguladı. Standart spor veya yürüyüş ayakkabılarının tabanları soğukta sertleşerek kayganlık yaratırken, uygun kış botlarının kauçuktan imal edilen esnek tabanları dış yüzeye tutunmayı mümkün kılmaktadır. Yüksek konçlu botlar ise ayak bileği yaralanmalarını önleyici avantaj sağlamaktadır.

Düşme anında ellerle yere tutunma girişiminin “açık el üzerine düşme” şeklinde adlandırılan ve kol ile el bileği kırıklarına yol açan önemli bir hata olduğu belirtilmiştir. Düşerken elleri kullanmamak, dirsekleri bükülü tutmak ve mümkünse elleri göğüs üzerinde çaprazlayarak yüzü korumak önerilmektedir. Ayrıca başın hafifçe göğse çekilmesi, düşüş yönünün yana çevrilmesi ve kasların gevşek tutulması, darbe şiddetini azaltan stratejiler arasında sayılmıştır.

Karlı ve buzlu zeminlerde en sık görülen yaralanmaların başında el ve el bileği kırıkları gelmekte, daha şiddetli koşullarda omuz çıkığı, rotator manşet yırtığı, dirsek kırığı, ön çapraz bağ ve menisküs yırtıkları ile kalça kırıkları da gözlemlenmektedir. Başın yere çarpması sonucu oluşan kafa travmaları ise hayati tehlike yaratabilmektedir.

Diz, kalça veya bel sorunları olan bireylerde soğuk havanın eklem ağrısını artırdığı, bu nedenle ısınma hareketlerinin yapılması ve eklemlerinin sıcak tutulmasının önemli olduğu vurgulanmıştır. Ayrıca, bu kişilerde dikkat dağınıklığına yol açan telefon kullanımı gibi alışkanlıklardan kaçınmaları tavsiye edilmiştir. Osteoporoz riski taşıyanlar için düşme sonrası komplikasyonların daha ağır olabileceğine dikkat çekilmiştir.

Düşme sonrası bilinç kaybı, baş ağrısı, kusma, göz bebeklerinde asimetri ve kulaktan berrak sıvı gelmesi gibi belirtiler acil tıbbi müdahale gerektirmektedir. Konuşma bozukluğu veya tek taraflı güçsüzlük gibi belirtiler görülmesi halinde de hızlıca sağlık kurumuna başvurulmalıdır. Kan sulandırıcı kullanan bireylerin düşme sonrası mutlaka değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kırık veya ciddi yaralanma şüphesi olan durumlarda ise mutlaka uzman sağlık personeline başvurulması önem taşımaktadır.

Kaynak: BYZHA